نگاهش میکردند و بی تفاوت می گذشتند

طفلک دست فروشی که بساطی داشت کنج خیابان

در بساطش پر بود

سنجاق سر _چسب زخم -فال

می خریدند گه گاهی چسب- فال - سنجاق سر

بی آنکه بدانند

پسرک خسته شده از نگاه های مارک دار....

گویند که این نشان چیست که بر پیشانی توست؟

گویم که این یادگار است که ماندست ز دوست

گویند به چه بهانه دادست به تو؟

گویم که بی تاب ز رویش

گشتم و همه شب به جستجویش

تا اینکه زمانه گفتش بر محراب بجویش

گویند که در محراب چه دیدی؟

گفتم که دیدم رخ مه فروزش

گویند نترسیدی ز هجران بعد سجودت؟

گفتم که ز اختیار برون است .

عمری است به انتظار تو چشم به در دوخته ایم

عمری است برای وصل تو جان سوخته ایم

بی یاد تو یک لحظه ندارد این دل من

آرام و قراری که به هم ساخته ایم

دنیا همه یک سر شده فکر و خیالت

با این همه جمعه غم بار که پشت سر بگذاشته ایم

چشم همگان یعقوب وار میگرید در فراقت ای یار

با این همه اشک که سیل روان ساخته ایم

گویند که روزی میایی از سر مهر

آن روز چه روزی است که در تقویم جفاکار ننگاشته ایم.

وقتی چترت خداست بگذارباران سرنوشت هر چقدر که میخواهد ببارد.

آری آری زندگی زیباست

زندگی آتشگهی دیرنده پابرجاست

گر بیفروزیش رقص هر شعله اش در هر کران پیداست

ورنه خاموش است و خاموشی گناه ماست.

.......